Er is in de literatuur traditioneel veel aandacht voor persoonlijkheidskenmerken van leiders. Dat geldt voor de romantische kant, maar zeker ook voor de duistere kanten van leiders. Het idee van de ‘goddelijke leiders’ gaat eeuwen terug tot in de geschiedenis van het oude Griekenland en de tijd van het Romeinse Rijk. In de periode 1920-1950 is er door de opkomst van psychologisch onderzoek veel belangstelling voor de persoonlijkheidskenmerken van leiders en voor de vraag welke kenmerken hen tot succesvolle leiders maakt. In de periode van en direct na de Tweede Wereldoorlog komen de duistere kanten van leiderschap in de publieke en wetenschappelijke belangstelling te staan.
De gedachte van persoonlijk leiderschap gaat uit van een al lang bestaande visie op leiderschap, namelijk dat de persoonlijkheid van een mens bepalend is voor diens gedrag. Veel trainingsbureaus gaan uit van deze visie. Als een persoon met ‘donkere’ persoonlijkheidskenmerken in een invloedrijke…